Jökulheimar
Helgina 24.-26. mars 2000 fór ég
í góðra vina hópi í ofurjeppaferð inn á
hálendi landsins okkar. Farið var á þremur vel búnum
jeppum, þar sem fátt vantaði í útbúnaði
og reyndir menn við stjórn. Lagt var af stað úr Reykjavík
um kvöldmatarleitið á föstudeginum og komið til Hrauneyja
hjá Sigöldu, þar gistum við á góðum
stað, og fær hann mín bestu meðmæli. Kl. 8 morguninn
eftir gerðum við árbít hússins góð skil,
og lögðum síðan í'ann. Lá leið okkar gegnum
virkjanasvæðið fram hjá Vatnsfellsvirkun og inn á
vegslóðann til Veiðivatna
og Jökulheima. Norðan Þóristinds lentum
við í krapableytu. Vegpresturinn
á vegmótum Veiðivatna og Jökulheima skaut kollinum upp
úr snjónum, rétt eins og vorlaukarnir niðri í
byggð. Klemmi gerðist þyrstur
á miðri leið og hitaði vatn í te og kakó, þrátt
fyrir stífan austan strekking, en svo tókst honum að festa
bílinn smávegis, rétt áður en við komum
að skálumun í Jökulheimum.
Jökulheimar eru ca. 2-3 km vestan við Tungnaárjökul og
rennur Tungnaá þar á milli suðvestur með jöklinum
og áfram til Sigölduvirkjunar. Við grilluðum
skaflasteik (þ.e. fjallalambalæri grillað í snjóskafli),
en á meðan var hugað að réttu
hitastigi á rauðvíninu. Jón gaf sig að niðurskurðinum,
en við Svenni einbeittum okkur að inntökunni.
Morguninn eftir vorum við vaknaðir Kl.
7 , því löng dagleið var framundan, þar sem
við ætluðum áfram í norður
til Hágangna og þaðan í vestur á Sprengisandsleið
til byggða. Við Bláfjöll, ca. 8 km norðan við Jökulheima,
er leiðin þröng milli fjalls og Tungnaár og snjóalög
slík að við snérum frá og fórum upp
á Bláfjöllin til þess að komast síðan
norður af þeim og niður á hraunið til Hágangna.
Tíminn flaug frá okkur í ýmsar þreifingar
þarna uppi á fjallinu, og þar ákváðum við
að snúa til baka, enda farið að þykkna í lofti
og betra að fara þekkta leið heim. Gekk allt vel, og til þess
að ekki hallaði á neinn, þá tókst mér
að festa jeppan hans Svenna í krapa.